خودمونی باهم
هرچی تودلم باشه اینجا میارم!!!!چون گوشی برای شنیدنش پیدانمیشه
فلانی...؟میدانی؟ میگویندرسم زندگی چنین است...می آیند...میمانند...عادت میدهند... و میروند! وتودرخودمیمانی...!وتوتنهامیمانی!! راستی نگفتی.... رسم تونیزچنین است؟ مثل همه فلانی ها؟؟!!!؟؟! ابراهــیم نیستم امـــــا کودک درونــم را قربــــــانیِ کــســی کردم که ارزشش کـــ ـمتر از یـــک گوســفنــد بــود... میتونستم راحت شم،میتونستم ازاین همه درد و بخصوص حقارت خلاص شم،،،امانشد....! میشدراحت شم ازتموم بغض های نیمه شبم!!!میتونست یه مرهم باشه روتموم دردای بی وجود وجودم. ولی نشد،نخواست،اون بالایی نذاشت....!نذاشت ازاینجابرم.نذاشت برم پیش خودش! خستم،خسته ازتموم حقارت هایی که کشیدم. خسته اززمین، ازهوای اون، ارآدماش، ازرسم آدماش،،،،که بیمعرفتیه! خدااااا چرانذاشتی بیام پیشت؟! دارم خفه میشم ازخلا هوای معرفت! دارم له میشم زیرنگاهای سنگین اطرافیام! باهام حرف نمیزنن اما نگاهاشون همه نصیحته! همه میخوان بگن چرااین کارو کردی؟ ولی خودشون که جای من نیستن تا بفهمن تلخ تراززهرشدن زندگی ینی چی؟! که بفهمن وقتی یه آدم مرگ روهزارمرتبه به زندگی ترجیح میده ینی به چه حدی رسیده و چه حالی داره!!!! هیچکدوم نمیفهمن چه حالی دارم!هیچ کدوم نمیفهمن چی تودلم میگذره!!!! ...باخودم گفتم خودکشی تنهاراهیه که نجاتم میده ازتموم بدبختی هام اماوقتی زنده موندم فهمیدم حتی لیاقت مردنم ندارم!!!! این زندگی، بااین همه نمک که روی زخمام میپاشه آخرش به کجامیرسه؟ و چی نصیبش میشه؟ چرادست ازسرم برنمیداره؟ چرا؟!!!!!!!!!!!!!!!!!
| قالب رایگان وبلاگ پیجک دات نت |
